Sange ITS 1960

Ubique quo fas et gloria ducunt -

Det vi gjør det gjør vi med ære

Sanghefte

Laget etter vedtak i samlingen på Smøla i mai 2014.

ITS 1958 - 60

BSIV Hvalsmoen

 

Dømlingsangen

Tanken går til de fjerne år

da vi startet med studier på Hvalsmo`n

i 1958 vi dro der hen

for å møte til hårkontroll hos Ma jo ren

Vi var tyve mann pluss han Karl Johan

beste krigeren i Norges land

Vi lo og sloss så hele toget så på oss

at vi var Dømlinger på veg til Hønefoss

 

Kongesangen.

Gud sign vår konge god

sign han med kraft og mod

sign hjem og slott.

Lys for ham ved din Ånd

knytt med din sterke hånd

hellige troskapsbånd

om hjem og folk.

 

Nr 1

Mellom bakkar og berg

Mellom bakkar og berg utmed havet

heve nordmannen fengje sin heim

der han sjølv heve tuftene grave

og sett sjølv sine hus oppå deim

Han såg ut på dei steinute strender

det var ingjen som der hadde bygt

lat oss rydja og bygja oss grender

for då eiga me rydningen trygt

Han såg ut på det bårute havet

men der leika ein fisk nedi kavet

og den leiken den ville han sjå

Frampå vinteren stundom han tenkte

gjev eg var i eit varmare land

men når vårsol i bakkane blenkte

fekk han hug til si heimlege strand

Og når liane grønkar som hagar

når det lavar av blomar på strå

og når neter er ljose som dagar

kan han ingjen stad venare sjå

 

Nr 2

Madam Felle.

Kjenner dokker Madam Felle?

Jonnemann sin gamle mor(moaoa)

Hon som hadde øll å selle

Uti Sandviken hon bor (boaoa)

Nå er hon død for lenge siden!

Jonnemann sin gamle mor

Hon som hadde øll å selle

uti Sandviken der nord. (noaoa)

 

Nr 3

Blåveis piken

Jeg går og rusler på Ringerrike

på stille stier jeg skjelden går

da kommer mot meg en liten pike

en lubben unge på fem seks år

Hun bærer blåveis i sine hender

den første hilsen fra vårens muld

hun møter meg som en venn hun kjenner

og står og smiler så tillitsfull

Hun spør meg barnslig om jeg vil ha dem

for hun har plukket dem nettop nå

så hvis jeg vil kan jeg bare ta dem

sier hennes øyne di store blå

Så rik en gave har ingen gitt meg

som denne dunbløte barnehånd

hun får noen øre så hun kan kjøpe

litt skjokolade og drops og sånn

Hun løper fra meg med takk i blikket

og danser lykkelig på vårens veg

hun løper fra meg og aner ikke

at det var hun som var god mot meg

 

Nr 4

Eg rodde meg ut

Eg rodde meg ut, på seiegrunnen

det var om morgonen tidleg

Då kom an Ola frå Karelunden

og lagde båten for ile

Då treiv eg te han med fiskestonjo

så han datt i uvite bak i ronjo

Eg vart så glad eg tok te å kva

eg rådde grunnen åleine

Sudeli,dudeli, dudeli dei- Sann

 

Nr. 5

Kjerringa med staven.

Kjerringa med staven, høgt oppi Hakadalen.

Åtte potter rømme, fire merker smør,

Såleis kinna Kari, Ola hadde før,

Kjerringa med staven.

Kjerringa med sekken, hoppa over bekken

og så datt ho uti, og så vart ho våt,

men då ho kom oppatt, var ho like kåt,

Kjerringa med sekken.

 

Nr 6

En tykk og en lang

En tykk og en lang

En pyramide med stang

Hei, dingeli dang

En kanne et krus

En låda med snus

En kanne et krus

En låda med snus

Her finns der også en offisermann

Her finns der også en tykk og en lang

En offisermann, en tykk og en lang

En kanne et krus en låda med snus

En tykk og en lang

En pyramide med stang

Hei, dingeli dang.

 

Nr 7

Små spurven

Små spurven gjeng i tunet

og nippar korn og ribber strå

han hev så god ei une

og lær åt katten grå

pip,pip, det så seg lagar

alle dagar

at Monsemann meg jagar

men kan meg aldri få

Eg er så lett på vengen

at Mons må sleikja seg om trut;

kvitt,kvitt, den gamle drengen,

han fekk så mang ein sut.

Og om i vide ringar

hauken svingar,

eg burt meg kverv og kringar

og slepp av leiken ut.

Eg lever dagar lette

og er fornøgd,å ja,å ja!

Kvar dag eg fær mi mette

som eg det best vil ha.

pytt, pytt, kven spør om føda?

nok i løda!

der ligg den rike grøda,

der kan eg berre ta.

 

Nr 8

Kong Salomo og Jørgen Hattemaker.

Ja fysst så vil je nevne min stilling og min stainn,

je står og svarver hatter i i Salomo sitt lainn.

Sjøl har je navnet Jørgen, så skilnaden er stor,

men både je og Salomo kom nakne til vår jord.

Refreng;! Sola skin på deg

så skuggen fell på meg,

men graset er grønt åt alle.

når liljene på marken i fager blomstring står,

og alle himlens fugler sin glade trille slår,

je nynner såmmå strofa i Hattemakergrend

og morgendagen, Salomo,- hva veit vi vel om den.

Refreng:! Sola skin---

Har Salomo sit måltid med vin og fyllte fat,

je sug på tørre skorper og kalle det for mat,

men det vi gjør ifrå oss, dit vi i lønndom går,

blir gras til hyrdens hvite lam og Sarons sorte får.

Refreng:! Sola skin----

Når dronningen av Saba gjør Salomo visitt,

je ser a Lisa Lettvint og hu har tenkt seg hit,

Om leiet blir forskjellig fra silkeseng til strå,

vi går mot samma paradis og hører harper slå.

Refreng:! Sola skin----!

Når sola synk og dale bak slåttets tårn og tind,

da kjem den mørke natta med drøm og tankespinn,

da blir je sjøl kong Salomo, og hainn blir kanskje den,

som siår og svarver hatter i Hattemakergrend.

Refreng:! Sola skin------

Nr. 9

Rallarvisa / Svarta bjørn

Blant dom svarta fjellen oppi höga nord,

hvor de ville fossar störter seg mot fjord,

sjunger jag min rallarvisa, feislen hamrar varje dag,

och mit navn er Pelle Karlson Tordenbrak.

Och når så et halvt års tid jag knogat har,

jag med sedlaboken full til byen drar.

Tusen jävlar, gula blader, jäkla trevligt jag står i,

flickor två på fang, om halsen har jag ti.

Och når så jag ingen pengar mer har kvar,

jag med klockor, byksor, vest til onkel drar,

och når ingen mera grunkar fins på Herrens gröna jord,

loffar jag på foten hem til höga nord.

Nr. 10



Stilt under vinternatts frostklare sti

strømmer tonene mot meg fra stjernenes hær

Og tonene blir til en skjønn melodi

som blir din før den glider forbi

Ta nordlandsnetter i favn om du kan,

som det vakreste du øyner i verden.

En himmel flammer i nordlysets brann

over drømmenes eventyrland.

La hvilende fjelle i måneskinnsdrakt

få varme dit hjerte og si

at Nordlandsnetters fortryllende prakt

vel er vakrest av all poesi.

Engang skal komme en sommerglad stund,

og i kveldsolens glans skal du fange den inn.

Det toner fra havskjær,

fra holmer og sund

i sin drømmende nattstille blund.

Ta Nordlandsnetter i favn om du kan,

som det vakreste du øyner i verden,

der hvite seil stevner ut i fra land

inn i solgullets evige brann.

Så lytt da til tonen som skjønnhet har brakt,

til solbris som smyger forbi.

For Nordlandsnetters fortryllend prakt! !

er vel vakrest av all poesi!

Nr. 11



Ein Sognamann og ein forherda Halling,

kom ein gong oppi krangel om ein hest.

Fyrst gjekk det dram i dram med song og tralling,

for begge tenkte eg skal tåla mest.

Men før dei vardest vart det skjell og skalling,

og tollekniven vart mot hælen kvest,

til brått dei sturta med ei kaldsleg ralling,

før dei fekk bod på sakrament og prest.

 

 

Nr. 12

Flickan I Havana

Flickan i Havanna

hon har inga penger kvar,

sitter i et fönster,

vinkar åt en kar.

Kom du glade sjömatros,

skal få min röda ros.

Jag er vacker!

du er ung,

Sjung av hjärtat, sjung!

Flickan i Havanna

stänger dören av cedertre.

Sjömannen er inne,

flickan på hans knä.

Vil du bli mit hjärtas kung?

Har du pengar i din pung?

Jag er vacker,

du er ung

Sjung av hjärtat, sjung!

Flickan i Havanna

örer då en sjömanns røst:

Pengar har jag inga

men en sak til tröst.

Ock utur sin jacka blå

tagar han det hon ska få.

Du er vacker

Du er ung

Sjung av hjärtat, sjung!

Flickan i Havanna

skådar då med tjusad blikk,

ringen med rubinen

som hon jenast fikk.

Ringen kostar femten pund,

Stannar du - en liten stund.

Jag er vacker

Du er ung

Sjung av hjärtat, sjung!

Flickan i Havanna

hon har inga penger kvar,

sitter i et fönster,

vinkar åt en kar.

Handen prydes av en ring

ock kring barmen crepe de chine

Jag er vacker

Du er ung

Sjung av hjärtat, sjung

 

Nr 13

Norges skål

For Norge, kjempers fødeland,

Vi denne skål udtømme.

Og når vi først får blod på tann,

vi søtt om frihed drømme;

Dog våkner vi vel opp en gang

og bryter lenker, bånd og tvang;

For Norge, kjempers fødeland,

vi denne skål udtømme!

Hver tapper helt, blandt klipper født

vi drikke vil til ære;

Hver ærlig norsk som lenker brøt;

skal evig elsket være!

Den vrede livvakts våpenbrag

forklarer trolig nordmenns sak

Hver ærlig norsk, blandt klipper født,

vi drikker nu til ære!

Og skål for deg min kjekke ven,

og for de norske piker!

Og har du en, så skål for den!

Og skam få den som sviker!

Og skam få den, som elsker tvang

Og hater piker, vin og sang!

En skål for deg min kjekke ven,

Og for de norske piker!

Og nok en skål for Norges fjeld.

For klipper, sne og bakker!

Hør Dovre`s ecko roper: held

For skålen tre gang takker.

Ja tre gang tre skal alle fjell

for Norges sønner rope held

Endnu en skål for deg mit fjell

For klipper, sne og bakker.

 

Nr 14

Ro ro til fiskeskjer



Ro ro til fiskeskjær,

kor mange fisker fikk du der?

En til far og en til mor,

en til søster en til bror,

og en til vesle --------- , for det var han som fisken dro.

 



Nr. 15 De nære ting.

Ditt sinn monne flyve så vide omkring,

det er som du glemmer de nære ting,

det er som du aldri en time har fred,

du lengter bestandig et annet sted.

Du syns dine dager er usle og grå,

hva er det du søker, hva venter du på ?

Når aldri du unner deg rast eller ro,

kan ingenting vokse og intet gro.

Gå inn i din stue, hvor liten den er,

så rommer den noe dit hjerte har kjær.

På ropet i skogen skal ingen få svar,

finn veien tilbake til det du har,

Den lykken du søker bak blånende fjell,

kan hende du alltid har eiet den selv,

Du skal ikke jage i hvileløs ring,

men lær deg å elske de nære ting.



Nr. 16  Å eg veit meg eit land.

Å eg veit meg eit land langt der oppe mot nord,

med ei lysande strand mellom høgfjell og fjord.

Der eg gjerne er gjest, der mit hjarta er fest

med dei finaste, finaste band.

Ref.:! :/: Å eg minnest, å eg minnest, å eg minnest,

så vel dette land :/:

Der eit fjell stig mot sky med si krune av snø,

og i lauvklednad ny det seg speglar i sjø.

Og det smiler mot strand med si bringe i brann

den solklåre, solklåre kveld.

Ref.:! :/:---- så vel dette fjell :/:

Ja eg kjenner den stad der eg stima som gut,

der eg kaua og kvad, så det svara frå nut.

Der eg leika og log i den lauvkledde skog.

Mellom blomar, blomar og blad.

Ref.: :/:-------- så vel denne stad! :/:

Og eg lengtar så tidt dette landet å sjå,

og det dreg meg så blidt, når eg langt er ifrå.

Med den vaknande vår vert min saknad so sår,

så mest gråta, mest gråta eg kan.

Ref.:! :/: Å eg minnest, å eg minnest, å eg minnest,

så vel dette land :/:

 



Nr. 17 Rosa på bal.

Tänk at få dansa med Anderson,

Lilla jag,lilla jag med Fritjof Anderson,

Tänk att bli oppbjuden av en sån, populär person.

Tänk vilket underbart liv , det Ni för;

Säg mig hur känns det at vara charmör?

Sjømann och cowboy, musiker, artist,

det kan vel aldrig bli trist?

Nej aldrig trist ,Fröken Rosa,

har man som Er kavaljer,

vart enn jag ställer min kosa,

aldrig forglemmer jag Er!

Ni er en sångmö från Helikos Berg,

O, Fröken Rosa, Er linja, Er färg!

Skuldran, profilen med lockarnas krans!

Ögornas varma glans!

Tänk inspirera Herr Anderson,

Lilla jag inspirerar Fritjof Anderson!

Får jag kan henda min egen sång, lilla jag engång?

Rosa på Bal, vackert namn, eller hur?

Början i moll och finalen i dur.

Når blir den färdig, Herr Anderson säj,

visan Ni diktar til mej?

Visan om Er fröken Rosa,

får Ni i kveld til Ert bord,

medan vi talar på prosa

diktar jag rimmande ord,

tyst, ingen såg at jag kysste Ert kind,

känn hur det doftar från parken av lind,

Blommande linder kring månelyst stig,

Rosa, jag älskar dig!

 



Nr 18 Calle Schewens vals.

Roslagens famn på den blommande ö,

der vågorna klucka mot strand,

och vassarna vagga och nyslaget hö,

det doftar imot oss ibland,

der sitter jag bersån på en bänk

och tittar på tärnor och mås,

som störta mot fjärden i glitter och stänk

på jakt efter födan gunås.

Själv blandar jag fredligt mit kaffe med kron,

til angenäm styrka och smak

och lysnar til dragspelets lockande ton,

som hørs från mit stugogemak.

Jag är som en pojke, fast farfar jag är,

ja rospiggen spritter i mig!

Det blir bara värre med åren det där,

med dans och med jäntornas blig.

Se måsen med løjan i näbb, han fikk sit!

Men jag fick en arm om min hals!

O, eviga ungdom, mitt hjärta er ditt,

spel opp jag vil dansa en vals.

Det doftar, det sjunger från skog och från sjø,

i natt ska du vara min gäst !

Här dansar Calle Schewen med Roslagens mö,

och solen går ned i nordväst.

Då vilar min blommande ö ved min barm,

du dunkelblå vindstilla fjärd,

och juninattsskymingen smyger seg varm,

til sovande buskar och träd.

Min älva du dansar så lyssnande tyst

och tänker, att karlar är troll.

Den skälver, din barnsliga hand, som jag kysst,

och valsen förklingar i moll.

Men hej, alla vänner, som gästa min ö!

Jag er både nykter och klok !

När morgonen gryr, skal jag välma mitt hö

och vittja tvåhundrade krok.

Fördöme dig skymning, och drag nu din kos!

Det brinner i martallens topp !

Här dansar Calle Schewen med Roslagens ros,

han dansar till solen går opp !

 

Nr. 19 Venta inkje med å syngja.

Venta inkje med å syngja til du vert gamal,

for i såfall så kan det henda at du må døy

før du har songe den fyrste songen!

Ref.: ! Så derfor er det best å ta det som det kjem

vi er alle i den same båt,

ein lyt heller vandra vegen framover og læ,

det hjelper ei med sut og grååt!

Venta inkje med å dansa til du vert gamal,

før du har dansa den fyrste dansen!

Ref.: Så derfor er -----------

Venta inkje med å drikka til du vert gamal,

for i såfall så kan det henda at du må døy

før du har drukke den fyrste drammen!

Ref.:! Så derfor er------

 

 

Nr 20

Adle mann hadde aue

Adle mann hadde aue,

min mann hadde ingjen.

Tok eg meg eit par saue,

gjorde minn mann aue.

Min mann dansa fram,

sauaaue hadde han,

likasåvel som ein annan mann.



Adle mann hadde arma,

min mann hadde ingjen.

gjorde minn mann arma.

Min mann dansa fram,

tarmaarma hadde han,

likasåvel som ein annan mann. ! ! Adle mann hadde arm!

Adle mann hadde føde,

min mann hadde ingjen.

Tok eg meg eit par spøde,

gjorde min mann føde.

Min mann dansa fram,

spødaføde hadde han,

likasåvel som ein annan mann.! ! Adle mann hadde føde!

 

Nr. 21

Gamalt venskap / Old long syne

Skal gamalt venskap kverva bort

Og ikkje setja far?

Skal gamalt venskap kverva bort

Og det som ein gong var?

Ref.:! For det som ein gong var, min ven,

For det som ein gong var,

Eg drikk den gode skål med deg,

For det som eingong var!

Du tek ditt staup og eg tek mitt

Som gamle vener plar.

Me drikk den gode skål i lag,

For det som ein gong var.

Ref.: ! For det------

Kom ta mi hand, min trugne ven

Og gjev meg di til svar,

Eg byter vin og glas med deg

For det som ein gong var-

Ref.:! For det-------

 

Rapport og bilder fra Smøla-treffet finner du her:

"Terrific Boost of Productivity- And Anything Else You Might Need it for in Life"

Tai Is Live and Waiting to Assist You

Tai, your Business-Building Assistant, is here for you

Check out the Best Deal of the Year Here!

|Page Top|Contact Solution|Home

Knut Olav Skogøy

Løvenholmvej 42 -DK-8963 Auning

Tel: +45 2217 0617

Copyright & TM 2023: AneSite.com